ولمتایم

بیستو پنچ بهمن; تقویمی دارم که پر از مناسبتهای مرده ست و حالمو به هم میزنه! این خوبه که امروز فقط روز ولنتاین باشه و نه هیج چیز دیگه!

دومین شب

صدای بارون و گُرگُر آبگرمکن میاد!

اسمت چی بود؟!

این اتفاق غم انگیزی ست که مدام اسم مرا فراموش میکنند، این که مدام اشتباهم میگیرند، انگار هیچ جای ذهنشان نیستم و هر بار به خیالشان پا بگذارم تعمدا عقب رانده میشوم. به خودشان هی یادآوری میکنند که مهم نیست... که شبیه من نیست... که اصلن چه فرقی میکند اسمش... فکر میکنم وقتی بمیرم حتی قدر آهی غصه نمی خورند...و این اتفاق غم انگیزی ست! 

.

.

.

پ.ن) اسم آدما رو اشتبا نگین دلشون میشکنه!

پ.ن) اگه همیشه اسمتو فراموش میکنن حداقل گاهی اسمشونو اشتباه بگو!

پ.ن) نسبت آدما رو بشناس و به رفتار بی اهمیتا بها نده!